Historia wydania w styczniu 1922 roku pierwszego polskiego pisma poświęconemu żegludze morskiej i rzecznej – „Żeglarz Polski”. Ewolucja magazynu przez kolejne 10 lat istnienia, formuła dodatku do „Kurjera Gdańskiego”, jako „Przegląd Tygodniowy poświęcony sprawom żeglugi morskiej i rzecznej ze szczególnem uwzględnieniem potrzeb i zadań żeglugi polskiej”. Niezależne istnienie jako tygodnik, dekada, miesięcznik w zamyśle informujący o polskim przemyśle okrętowym, sprawach portów wybrzeża, rybołówstwa i żegludze śródlądowej, ale również szeroko poruszający sprawy żeglarstwa.
W 1930 roku „Żeglarz Polski” staje się pismem wielkoformatowym, 16 stronicowym z dodatkiem „Podróże morskie i sport wodny” poruszającym wyłącznie sprawy żeglarskie, w których publikowano materiały techniczne, poradniki jak również opisy wypraw żeglarskich.
Redaktorem „Żeglarza Polskiego” przez 10 lat istnienia pisma był Józef Klejnot-Turski – wielka postać polskiego żeglarstwa, wykładowca Państwowej Szkoły Morskiej w Tczewie, współzałożyciele Pierwszego Klubu Żeglarskiego w Gdańsku w 1922 roku, inicjator utworzenia Polskiego Związku Żeglarskiego, którego został pierwszym prezesem.
Więcej o pierwszym polskim piśmie poświęconym żeglarstwu i żegludze w 90 rocznicę wydania pierwszego numeru w obszernym i bogato ilustrowanym materiale Marka Słodownika:
90 lat prasy żeglarskiej w Polsce
