Carlo Riva (1922-2017) – legendarny włoski szkutnik, twórca i projektant łodzi motorowych

Legendarny włoski szkutnik, twórca i projektant łodzi motorowych, Carlo Riva urodził się w Sarnico, 24 lutego 1922 roku. Jego pradziadek Pietro był szkutnikiem, który w 1842 roku wyemigrował do Sarnico nad jeziorem Iseo. Jego niezwykłe umiejętności naprawy i budowy drewnianych łodzi zostały przekazana synowi Ernesto a przez niego Serafino, ojcu Carlo Rivy, wielkiemu entuzjaście sportów motorowodnych. 

W latach 20-tych i 30-tych XX wieku łodzie motorowe Riva pisały już wspaniałą historię marki znajdując się na czołowych okładkach światowej prasy. Carlo Riva dorastał ekscytując się od najmłodszych lat wyścigami i pasjonując budową i ulepszaniem łodzi motorowych. W wieku 16 lat samodzielnie przeprojektował i ulepszył kadłub wyścigowy „BRUNELLA”, z którym Paolo Mora wygrał wyścig Tremezzo w 1932 roku.

Już w latach 30-tych Carlo jako „niecierpliwy uczeń” swojego ojca Serafino dopieszczał nowatorską idee budowy seryjnej łodzi rekreacyjnej wzorowanej na modelach amerykańskich. W 1939 roku, w wieku 17 lat, zaprojektował specjalny kadłub sześciu motorówek na zlecenie włoskiego rządu Afryki Wschodniej (Italian East African Government), przeznaczonych na płytkie wody etiopskich jezior Ashenge i Tana. Jednak przerwa w wojnie powstrzymała i zmroziła marzenia Carla.

Zasadniczo urodziłem się na łodzi. W wieku trzech lat bawiłem się łodzią wiosłową, w wieku siedmiu lat znałem już silniki, wożąc dookoła ze sobą moją młodszą siostrę Dafne. W wieku dziesięciu lat moim obowiązkiem było sprzątanie łodzi mojego ojca Serafino. Czasami uciekałem na huśtawkę, ale mój ojciec beształ mnie, bo moje miejsce było w stoczni. Jako dziecko zacząłem projektować łodzie wyścigowe i miałem pomysły na innowacje w stoczni.

– Carlo Riva

Młody Carlo Riva

Podobnie jak mój ojciec Serafino uwielbiałem ekscytujący świat wyścigów. Z młodzieńczym entuzjazmem, w wieku 17 lat, zacząłem projektować kadłuby konkursowe dla niektórych włoskich pionierów motorowodnych. Olśniewające zwycięstwa odważnych kierowców, takich jak Guerini, Sestini, Alquati, Mora, Pagliano i wielu innych – już w latach trzydziestych XX wieku wyniosła nazwę małej stoczni Sarnico do gwiazd.

– Carlo Riva

Carlo Riva z ojcem, Serafino Riva

W roku 1950 stery rodzinnej stoczni przeszły w ręce Carlo Rivy.

 3 października 1954 r. otwarto nową, dużą Stocznię Riva, która nadal nosi znamiona niepowtarzalnego stylu, racjonalnej organizacji przestrzeni, funkcjonalnej do pracy seryjnej opartej na bazie rzemieślniczej dokładności i precyzji. To tutaj narodzi się 4098 mitycznych łodzi mahoniowych, które będą w stanie przewyższyć tak prestiżową markę, jaką dotychczas była amerykańska marka Chris Craft. Od teraz nowym „must have” świata łodzi motorowych staje się włoska Riva.

Otworzona przez Carlo Rivę stocznia nadaj jest chroniona przez włoski nadzór nad dziedzictwem artystycznym i architektonicznym – Inżynier zorganizował ją w oparciu o innowacyjną strukturę produkcji. W tym samym okresie przekształcił samą ideę łodzi, zmieniając ją z pojazdu transportującego towary i pasażerów lub wyścigowej łodzi motorowej w obiekt przyjemności i luksusu, tworząc wyjątkowy produkt pod względem walorów estetycznych i użytkowych, elegancji i dbałość o szczegóły.

Wychodząc naprzeciw potrzebom armatorów łodzi Riva, w ciągu kilku lat powstał Riva Boat Services w zakresie pomocy technicznej i sprzedaży: historyczny „R.A.M.” of Sarnico, utworzony w 1957 roku, 2 lata po prestiżowym „Monaco Boat Service” of Monte-Carlo, który przetrwał ponad pół wieku, a później inne biura rozprzestrzeniające się na całym świecie. Równolegle Carlo Riva zainwestował w wizerunek marki i reklamę za pomocą katalogów, w których osobiście dbało każdy szczegół zawartości, ponieważ Riva to klasa, styl życia i wszystko musiało być w nich na najwyższym poziomie. Współpracował ze znakomitym fotografem Federico Patellani przy druku ekskluzywnego katalogu Riva z 1956 roku. Nigdy nie przegapił okazji, by wziąć udział w targach i pokazach łodzi we Włoszech, w Europie czy Ameryce. Zawsze starał się być pionierem. W 1952 roku na wystawie Mello Prina w via Durini w Mediolanie wystawił tuż obok samochodów swoją łódź motorową Riva Sebino, zaskakując i zachwycając wszystkich odwiedzających. Takie samo zdziwienie i zachwyt wywołał, kiedy brał udział w Miami Boat Show w 1959 roku prezentując Riva Triton, Riva Super Florida i Riva Ariston lub kiedy otwierał salon Riva w Rockfeller Center na Manhattanie w 1964 roku.

Carlo Riva zainwestował w badania innowacyjnych materiałów, takich jak sklejka morska, wynalazek technologiczny, który zmienił historię konstrukcji łodzi, dzięki współpracy Remo Lodi, doskonałego technika Incisy of Lissone. Metoda badawcza, którą stosuje się do wszystkich części kadłuba w celu uzyskania jakości, trwałości i bezpieczeństwa: od chromowania po lakiery, tapicerkę, silniki, śruby, instrumenty pokładowe, z których każdy ma swoją ciekawą historię, dzięki projektowi autorstwa Carlo Riva.

Carlo Riva jest twórcą złotego wieku łodzi Riva , prawdziwym mistrzem szkutnictwa, który przekształcił markę i jej łodzie w symbol statusu społecznego, dzięki modelom takim jak Riva Ariston , Tritone , Sebino i Florida aż po „legendarną” Riva Aquarama, zaprezentowaną w 1962 roku.

Te łodzie stał się obiektem pożądania arystokratów, aktorów, mistrzów sportu, biznesmenów i wszelkiego rodzaju celebrytów. Byli wśród nich między innymi Sophia Loren, Brigitte Bardot, Liz Taylor, Sean Connery, Jean Paul Belmondo, Richard Burton i Jackie Stewart a także członkowie rodzin królewskich, książęta i szejkowie z każdego zakątka świata.

W latach 50. i 60., podczas rekonstrukcji przemysłu we Włoszech i „cudu gospodarczego” napędzanego fascynacją samochodami wyścigowymi i wyścigami, Carlo Riva uchwycił ducha epoki i stworzył drewniane łodzie o niepowtarzalnym designie. Te arcydzieła nautyczne od razu wyróżniały się szlachetnymi materiałami, drobiazgową dbałością o szczegóły i kunsztem z jakim zostały stworzone.

Pierwszą ze stworzonych przez Inżyniera luksusowych, drewnianych łodzi motorowych była Riva Ariston, której produkcja rozpoczęła się w 1950 roku a zakończyła w 1974 roku, wyprodukowano w sumie 1004 sztuk. O Rivie Ariston Carlo powiedział:

„Była zaprojektowana z miłością czystą i silną jak rasowy ogier. Niezapomniana! To był mój Pan Morza”

– Carlo Riva

Po tym luksusowym praprzodku przyszłych włoskich łodzi motorowych, pojawił się Riva Tritone, pierwsza dwusilnikowa Riva, której produkcja rozpoczęła się w 1950 r. a zakończyła w 1964 r. Wygodna łódź mogąca pomieścić do ośmiu osób, uważana jest za „ojca” mitycznej Aquaramy. Kolejna była Riva Sebino, wyposażona w czterocylindrowy silnik stacjonarny Chris Craft o mocy 60 KM, zapoczątkowała ona standardową produkcję seryjną oraz Riva Florida , której nazwa jest hołdem dla Stanów Zjednoczonych i magii tego stanu.

Riva Tritone, 1960
Riva Tritone

Wszystkie łodzie motorowe tworzone pod kierunkiem Carlo Rivy były inspirowane pomysłami, który wyprzały popyt, wprowadzały nowe rozwiązanie, nową modę, nowe trendy, która zawsze były wynikiem szczegółowych badań w zakresie projektowania i konstrukcji łodzi, oraz luksusowych rozwiązań, które miały znaczenia dla szczególnych klientów.

 W 1962 roku rewolucja na wodzie rozpoczyna się od 3 Międzynarodowego Salonu Łodzi w Mediolanie , pod hasłem „Słońce, morze, radość życia!” zaprezentowana zostaje ikoniczna Riva Aquarama. Wraz z wprowadzeniem do produkcji modelu Riva Aquarama, stocznia Riva stała się czołową i kultową stocznią w świecie nie tylko motorowodnym. Riva, dzięki swojemu Inżynierowi stała się ikoną i synonimem włoskiego stylu i niepowtarzalnego nautycznego designu.

Riva Aquarama w trakcie budowy
Riva Aquarama

Carlo był także prekursorem włókna szklanego. Pod koniec lat 60. dzięki dalekowzrocznej intuicji zrozumiał, że nowy materiał staje się popularny w żeglarskim świecie. Bezpośrednio zmierzył się z problemem, nadając kształt, harmonię i równowagę włóknom szklanym. Pierwsze dwa modele z włókna szklanego (1970-1971) z kadłubem Bertrama – 20’ Bahia Mar i 25’ Sport Fisherman, to w sumie 150 łodzi zbudowanych i sprzedanych w mniej niż dwa lata. Mają one niepowtarzalny podpis inżyniera Carlo Rivy.

Chcę budować łodzie po swojemu – powiedziałem ojcu, był konserwatystą i muszę mu podziękować za naukę i przekazywanie mi swojej pasji do pracy. Ale miałem jasną wizję tego, jak chcę zarządzać produkcją. Zacząłem w 1950 roku od sześciu miesięcy testów, musiałem się poznać i pogodzić ze śrubami, farbą i kawałkami drewna, to był najlepszy dzień w moim życiu.

– Carlo Riva

Carlo Riva przed stocznią Riva

Szlachetne drewno o jedwabistym wyglądzie i wyraźnych żyłkach, odporne na użytkowanie i warunki atmosferyczne. Cenne egzotyczne gatunki, które osobiście wybierałem w maniakalny sposób: Kaya Ivorensis, Sipo, Makore, Grand Bassam, Okumè, Iroko, Philippin Mahogany. Ale najpiękniejszym ze wszystkich gatunków drewna pod względem wyglądu, koloru, plastyczności i nieodkształcalności jest cedr z Hondurasu, szczególnie odpowiedni na mosty, deski rozdzielcze i niektóre wykończenia wnętrz. Ich zapach unosił się w powietrzu, tworząc przyjemne doznanie i rodzaj szacunku dla tego, dla kogo były modelowane

– Carlo Riva

Od początku zrozumiałem, że będziemy musieli zmierzyć się z tym amerykańskim materiałem, przyjmowanym z silnymi uprzedzeniami. Plastik, plastik! Słowa, po których nastąpiły grymasy dezaprobaty ze strony dawnych szkutników. Zamówiłem dwa Bertramy z Ameryki: najmniejszym był Bahia Mar z 20 roku, znany już w Stanach i Sport Fisherman z 25 roku. Przeprojektowałem je w typowym włoskim stylu i smaku, łagodząc wygląd gołego plastiku ciepłem drewna na widoku w wykończeniu wnętrz. Dick Bertram był zdumiony, kiedy zobaczył je na Genoa Boat Show w 1970 roku: prawie nie rozpoznał swoich modeli. W RAM Sarnico wciąż znajduje się moja „Carla I”, 38-stopowy Bertram nadal doskonały, należący tylko do Dicka i mnie. Na tej łodzi pokonywałem wiele mil, odkrywając greckie wyspy.

– Carlo Riva

Carlo Riva w holenderskiej de Vries Bros – Shipyards

Niezaspokojona chęć pokonywania kolejnych kamieni milowych rozwoju skłoniła Carlo Rivę na początku lat sześćdziesiątych (1961-1964) do konkurowania także w budowie dużych jachtów wypornościowych ze stali, zdolnych stawić czoła niebezpieczeństwom otwartego morza. We współpracy z wielką holenderską stocznią „de Vries Bros – Shipyards” w Aalsmeer zbudował 7 legendarnych Caravelli, z których jedna, „Serena”, została niedawno odrestaurowana w Holandii. Tak narodził się „Riva Yacht Division”, który w 1970 r. ze względu na wygodę przeniósł budowę dużych stalowych jachtów do Ankony, a następnie założył „Carlo Riva Yachting Corporation”, gdzie produkowano serie Marco Polo i Vespucci , 8 model stalowych od 24 do 30 metrów.

Stoisko Riva na Paris Boat Show 1970. Na którym wystawiono pierwsze dwie łodzie Riva z włókna szklanego..

Całe życie Carlo Riva składa się z nowatorskich projektów i chęci podejmowania nowych wyzwań, czego przykładem jest Międzynarodowy Port Turystyczny Carlo Riva w Rapallo (the International Touristic Port Carlo Riva in Rapallo). Za tą imponującą strukturą stoczniową, jedną z najbardziej praktycznych i wydajnych na Morzu Śródziemnym, kryje się kreatywność i solidna wiedza tego przedsiębiorcy morskiego, ale także jego wytrwałość, pasja i chęć działania oraz stałego rozwoju.

Idąc za przykładem portu w Cannes stworzonego przez swojego przyjaciela Pierre’a Canto, w 1971 roku Carlo Riva chciał zbudować podobny port w urokliwej Zatoce Tigullio jednej z pereł Riwiery Francuskiej. Jak wszystkie pionierskie pomysły, ambitny projekt musiał pokonać nieskończoną liczbę przeszkód i biurokratycznych opóźnień. Po podpisaniu formalnej umowy koncesyjnej minęły kolejne trzy lata, zanim udało się zakończyć prace na morzu przy pierwszej włoskiej, morskiej marinie, dziś jednogłośnie uważanej za „salon” międzynarodowego przemysłu jachtowego oraz kolejne osiem lat na ukończenie infrastruktury naziemnej, w tym budowy portu publicznego na 500 miejsc do cumowania.

Ale w końcu Carlo Riva dostał to, z czym uparcie walczył tak długo. Wśród malowniczych „Baia del Silenzio” w Sestri Levante i magicznej zatoki Portofino, otoczonej bujną zielenią wzgórz Rapallo i intensywnym błękitem morza, znajduje się the Port Carlo Riva, w którym żeglarze mogą cumować swoje łodzie od 6 do 40 metrów.

Carlo Riva z żoną Licia Vigani i córką Lią w port Carlo Riva w Rapallo, 1975

Międzynarodowy Port Turystyczny w Rapallo, został nazwany imieniem Carlo Riva 25 lipca 1975 roku i od tego dnia nosi jego imię. 

Z powodu gwałtownej burzy, która nawiedziła Riwierę Włoską w październiku 2018 roku, sławny na całym świecie Port Carlo Riva został poważnie uszkodzony. Starając się przywrócić mu pierwotną świetność, rodzina Riva ściśle współpracuje z lokalnymi władzami w Rapallo, aby go odbudować.

Port Carlo Riva w Rapallo

W 2005 roku w Monako, jego „najbardziej ukochanym domu” na Riwierze Francuskiej, Carlo Riva otrzymał od księcia Alberta II Monako tytuł „ Personnalité de la Mer”.

Książe Albert II i Carlo Riva w Monako
Carlo Riva na pokładzie łodzi motorowej Riva

Carlo Riva do końca swojego życia służył radą, pomocą i wsparciem dla Stoczni Riva. W czerwcu 2016 roku obecny był na premierze Riva Rivamare, najnowszego arcydzieła stoczni Sarnico. 

Carlo Riva zmarł spokojnie w swoim rodzinnym mieście Sarnico, 10 kwietnia 2017 r. Miał 95 lat.

Carlo Riva

Oferta stoczni Riva obejmuje obecnie modele flybridge, open i coupe od 27 stóp do 122 stóp długości (8-37 metrów): Iseo, Aquariva Super, Aquariva by Marc Newson, Rivarama Super, Rivale, SportRiva56 ’, 63′ Vertigo, 63 'Virtus, 68 'Ego Super, 75′ Venere Super, 86 'Domino, 92′ Duchessa i 122 'Mythos. Łodzie Carlo Riva od lat 50-tych XX wieku doceniane są przez międzynarodowych klientów poszukujących naprawdę ekskluzywnych jachtów zarówno pod względem stylu, jak i osiągów. Łodzie motorowe Riva wyróżniają się elegancją i najwyższą dbałością o najmniejsze szczegóły, zgodnie ze stuletnim rzemiosłem, które uczyniło Rivę ikoną produktów i stylu Made in Italy na całym świecie.

Współczesna Riva Rivarama

Odznaczenia jakim został uhonorowany Carlo Riva:

2 czerwca 1958:
CAVALIERE DELLA REPUBBLICA ITALIANA
© Prezydent Giovanni Gronchi

27 grudnia 1961:
CAVALIERE UFFICIALE DELLA REPUBBLICA ITALIANA
© Giovanni Gronchi e Amintore Fanfani

27 czerwca 1970: 
CROCE D’ORO LATERANENSE
Papież Paolo VI; Cardinale: Joannes Giantoni

4 czerwca 1988:
PIONIERE DELLA NAUTICA
Tytuł nadany przez UCINA (Unione Nazionale Cantieri e Industrie Nautiche ed Affini)

7 kwietnia 1990:
SANMAURINO D’ORO
Burmistrz: Alessandro Arcangeli

16 maja 2003:
Ponownie otrzymał tytuł PIONIERE DELLA NAUTICA dall’UCINA

16 września 2005:
PERSONNALITÉ DE LA MER
Tytuł nadany i przekazany mu przez Alberta II księcia Monako

Źródło:
Rivahistorical.org
Riva Club de France
Riva MBS
Archivio Riva
Riva-yacht.com
Italiansexcellence.it